Neyleyim, azgın akan çayı.
Coşturacak selim, kalmadı.
Bıktırdım, cirit atan tayı.
Koşturacak, belim kalmadı.
Hevesim bitti, umut söndü.
Hayatım, cehennem’e döndü.
Gideceğim, nasıl bir yöndü.
Tırmanacak, yolum kalmadı.
Gençlik, hayallerimde kaldı.
Üzerime, kâbuslar saldı.
Ne var ne yok, hepsini aldı.
Dayanacak, halim kalmadı.
Gönlüm uçardı, havalarda.
Dilim olmazdı, dualarda.
Ömrüm bitti, boş yuvalarda.
Koklayacak, gülüm kalmadı.
Paksoy’um düştü, oyunlara.
Döndüm, kurbanlık koyunlara.
Hepten uğradım, kıyımlara.
Konuşacak, dilim kalmadı.
Kayıt Tarihi : 11.2.2014 09:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abbas Paksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/11/kalmadi-161.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!