Kalmadı. Şiiri - İsmet Develioğlu

Her iyilik sonu bulmuşum maraz
Halbuki bilmezem ben kin ve garez
Hak nasip etmedi görmedim muraz
İnan dövünecek döşüm kalmadı.
***
Şükredip Rahman'a boynumu eğdim
Haram değil ben helali yeğledim
Düzelir diyerek ümit eyledim
Lakin pişirecek aşım kalmadı.
***
Her halde sızlandım, her halde yerdim
Ev içi sırları dışarı verdim
Yaptığı her şeyi döküp devirdim
Şimdi sarılacak eşim kalmadı
***
Seçip yücelttiğim ezdi bizleri
Kapattım şu beni gören gözleri
Düğümledim boğazımda sözleri
Derdimi dökecek başım kalmadı.
***
Madem ki bu kadar zulmet revadır
Bunca amel hiçtir, boştur, hevadır
Bildim ki derdime Mevla devadır
Desene dünyada işim kalmadı.
***
Bunca sızlantıya neylesin İsmet
Haset,fesatlıkla tükendi kısmet
Dediler ki n'olur az daha sabret
Sıkacak ağzımda dişim kalmadı.

22.01.2013
23.18