Kalmadı Şiiri - Hüseyin Kotan

Hoş değil bu gönlüm yandımda yandım
Umuda yolculuk sürecek sandım
Güneş battı, yıldızsöndü aldandım
Ömrüm kış’a döndü, yaz’ım kalmadı

Ümit ektim, hayal biçtim yorgunum
Hazan görmüş güller gibi solgunum
Dünya bana, ben âleme dargınım
Deftere yazacak sözüm kalmadı

Kaş’ta keman, gözde sürme olan yar
Mahi olup Ummanlara dalan yar
Cefâ edip hâl’den hâl’e salan yar
Yüzüne bakacak gözüm kalmadı

Geçti boşa hasat vermez yıllarım
Açık kaldı, kapanmazki kollarım
Diken basmış, geçit vermez yollarım
Telini çalacak sazım kalmadı

Üveysiyem bir gün yanar kandilim
Yar işlemiş, ele geçmez mandilim
Çoğu gitti azı kaldı, şen dilim
Geçer arkçe, cilve naz’ım kalmadı