Kalmadı 1 Şiiri - Sabri Ceyhan

Söylenmedik söz,
Yazılmadık şiir kalmadı…
Ne çilingir sofraları açıldı,
Denize karşı duruldu,
Mehtaba eşlik edildi.
Ateşin başında şarap açıldı,
Kuş tüyü yastıkta yatıldı.
Güle bülbül figan etti,
Gübreliğe ala kargalar kondu.
Uzun ince yollar gidildi,
Mesafeler kat edildi,
Yanındayken hasret çekildi.
Hazana bulaşıldı,
Gazelden medet umuldu.
Bahara ulaşıldı,
Çiçekler açtı gönüllerde.
Yağmurun sesi dinlendi,
Kâh beraber ıslanıldı
Kâh tek başına üşünüldü.
Kışın yandı yazın titredi
Hep yokluğuna yazıldı.
Yürek coştu,
El kaleme sarıldı,
Kimi çaldı,
Kimi kendini buldu.
Ne şiirler yazıldı,
Ne şairler geçti,
Sevdayı yaşadı,
İhaneti gördü,
Ne yürekler yandı,
Ne cananlar unutuldu,
Söylenecekler bitti,
Kimi yutuldu,
Kimi içine attı…
Yeni güne yeni umutlar ekildi,
Kimi yeşerdi, kimi kurudu.
Ne şiir bitti ne sevdalar tükendi.
Leyla ile mecnunlar geçti,
Çöller aşıldı,
Dağlar delindi,
Yürekler dağlandı,
Efsaneler tükendi,
Şimdiki aşklar yalan oldu,
Her kes şıp sevdiğe döndü,
Kalmadı bitti sevdalar.
Kimi adam gibi sevdi,
Kimi şaire şiir oldu,
Sevda yetmedi,
Canana doyulmadı.
Söz bitti,
Şiir yitti,
Vuslata erilmedi…