Virane ettin mor sümbüllü İrem bağımı
O bahçe ki tek salkım üzüm bile kalmadı
Koskoca saraydın çevremi ihata ettin
Yaktın, yıktın surları tozun bile kalmadı.
Meğer mekânın ayrı bahçem eğlencelikmiş
Evim barkım dağıldı gönül yurdum kalmadı
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
