Kalma Naçar Şiiri - Fazıl Çakaler

Gelemiyorsun üstesinden hayat dedeiğin değil bir şey
At arkana gurur ile kibiri kötüye de diyorlar artık bey
Günahınla sevabınla kendi,kendinin üstünde yapıyorsun deney
Silkinde gel kendine sana, sana diyorum hey

Daha ne yazıp söyleyeyim kalan tek şey söylersem kalmaz gizliliği
Tefekkür et gece yarılarında ne diyor dinle sessizliği
Dök gerçekleri o karanlıklara dök, döke bildğin kadar dizi, dizi
Bak gök yüzünden akan damlalara, akmı karamı görelim kendimizi

Aç gece yarılarında gök kubbe ye kirlenmiş ellerini
Sus konuşturma gem vur ağzına döv dizlerini
Galu belada ne demiştin, sardır geriye beynini dinle sözlerini
Silkinde gel kendine uyan bu ruya aleminden aç gözlerini

Kurtula bilirsin insansın sen hadi bir göster
Avuç içine koy nefsini bir bak gerçek manada senden ne ister
İşte o zaman görürsün nemli gözlerle cehennemmi yoksa havzu kevser
Kurtuluşun bağlıdır lutfuna Rabbimin, gönlün onu ister

Ölüm kurtulmakmıdır bilmem ki ölene
Toplanıp başına binlercesi faydası varmı dibine düşen gölgene
Haramda belli helalde ölmeden sahip ol dümene
Kuklası olmuşsun şeytandaki bak sen hünere

Olmayasın sen aciz iyilikte kötülükte irade sende kalma naçar
Şaşırma rotanı kapansada bir kapı o Yüce binleri sana açar
İnse gökten boranlar, fırtına yeşertir seni Rahmet saçar
Haddini bildir şu nefse yeni bir ümitte kalma naçar