Kalleş İstanbul Şiiri - Bekir Öztürk

Ayrılık uzadıkça, yükseliyor duvarlar,
Aralığın son günü, serpiştiriyor karlar,
Her hasret sabahında, körpe bir ışık parlar
Bu günde oldu akşam, yine bitmedi hüzün.
Ne baharın tadı var, ne kışın ne de güzün.

Sensizlik vurdu beni, ceza vız gelir bana,
Şarkılar besteledim, şiirler yazdım sana,
Bir habere muhtacım, doksan günden bu yana,
Bu günde oldu akşam, yine bitmedi hüzün.
Ne baharın tadı var, ne kışın ne de güzün.

Ayrılığı katmerli, kalleş katil İstanbul,
İki satır yazıya, beni ettin köle kul,
Ne gün döner bir tanem, nerde kaldı arabul,
Bu günde oldu akşam, yine bitmedi hüzün.
Ne baharın tadı var, ne kışın ne de güzün.