Kalleş Dünya Şiiri - Ender Günçelik

Niye bırakıp gittin beni,
Hain sevgili, , ,
Hain dedim sana, kusura bakma
Kızgınlığımdan olacak
Hoş gör beni.
Sensiz bu ev, bu sokaklar
Bu güneş, bu yağmurlar
Yüreğimi damla damla eritiyorlar,
Bu vakitte hep evde olurdun
Yanağıma yaklaşıp bir öpücük kondururdun
Masumca, bebek saflığında bir öpücük olurdu bu,
Daha sonra kulağıma eğilip
Seviyorum derdin bana
Saatlerce göz göze donup kalırdık
Elim eline değse
Tüylerimiz diken diken olur,
Boş yere ağlardık,
Sanki bu günler sona varacak gibi
Her günü liseli aşıklar gibi yaşardık
Sanki her gün, yeniden kendimizi aşka adardık
Biz severdik birbirimizi, hem de çooook
Ve söz verirdik asla ayrılmayacağız diye
Öyleyse bu gidiş, bu terk ediş niye?
Niye sözünü tutmadın?
.......................
Özür dilerim sevdiğim, şimdi hatırladım,
Sözümüzün ardına eklediğimiz bir laf vardı,
“ölüm bile ayıramaz bizi”
O zaman sözünü tutmayan biri varsa, o da benim
Sabret meleğim.
Beş dakikaya kalmaz, ben de seninleyim.
Bu dünya fazlaydı zaten bize,
Her büyük aşkı öldürdüğü gibi
Bizi de yok etti karanlığının içinde...