Kalkülus Şiiri - Ozge Unal

Dün gece buralarda, onurun serbest düşüşlere uğradı....
...
....
......
Sen bende ne güneş var sanıyordun ne de ay değil mi?
Sözde samanyolunun sözde sahibi! !
Oysa ben içimde ne sonsuzluk hesapları yapıyordum,
Alırken seni ve takım yıldızını (kutupsuzluğun) ortak parantezine,
Bir çıkartıp bin eklesem de eldeki sıfıra şaşıyodum..

Bilemedin ki birgün yorulacaktı kalkülusum?
Ve kayacaktı çoban yıldızı..
Şimdi hayretler içinde salınımlarda kal öylece..!
Virgülden önceki rakamalardasın be dostum!
..
....
Ağa oğlu ağasın’ Şüphem yook!
Dağların varya! ? Senin inmek benim binmek bilmediğim.
İşte onların birinden dün gece,
Yerçekimine yenik düştün sessizce..
Yukarlardan bakmalardaydın ya sen, Ey yücelerden yüce!
Göremedin..
.....
......
Ama üzülme aklın benimkinden hala beş karış yukarda.
Ne kadar yaptığını da parmak hesabıyla
Bi zahmet sen hesapla..... ....... .... ......