Kalktığın Gara Döner Şiiri - Ozan Efe

kalktığın gara döner kara treni gördün
korkusuna yanılmış boşuna hayıflanış
sarktığı düş sıkınca batırıp da çaktığın
zayıflanış güzüne yaprağın dökümüne

ekilecek tohumdan kaderin cilvesinden
ölümüne bir yarış zamansızca kökende
telvesinden keyfince davranışına akma
dökende gör zulmünü sıkıca yanaştığa

karakıştan derdime ağladığımdan beri
buhar olup uçuyor yalnızlığa düşerken
geceden doluşunca ne çıkar yakarıştan
döşerken mayınları geçtiğim yollarına

uykusunda değilim karanlık gecelerde
üşürse üşüsün ten yürekte yalazından
nicelerde toplandın nicelerde dağıldın
umurumda değil can el oğlu gülüşürse

içim içime sığmaz zindan olur yaşantı
ozan efem içinde ayrı bir dünya döner
öfkesinde yıkılmış kabardığı ne biçim
söner ışığı durur sessizliğinde morluk

060512karahayıtgülceçaprazlama