Yaşam bir yük gibi omuzlarında
Bitmiş yıkılmış taşıyacaksın
Boş bir bardak gibi tüm masalarda
Nefretle atılıp kırılacaksın
Terk edecek seni baharlar yazlar
Çevren ateş içinde yanacaksın
Kalkmış olacak çoktan son tren
Dertlerle istasyonda kalacaksın
Kendini bulacaksın bataklıkta
Çırpındıkça derine batacaksın
Acılar dertler kucak açacak sana
Tanrım ölüm diye yalvaracaksın
Kayıt Tarihi : 19.4.2007 15:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Doğan Ümit Aksel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/19/kalkti-son-tren.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!