Kalkmaz-mıyım. Şiiri - Ziya Gökmenoğlu

KALKMAZ-MIYIM.

Öcüm alınmış olsa, o gittiğin yollara
Ondörtlü’yü peş-peşe sıkmaz olur-muyum hiç,
Ümit ışığı yaksan, gece gündüz, camlara
Gözlerimi dayayıp bakmaz olur-muyum hiç.

Seni kırdımsa eğer, olur ya bilmeyerek,
Bağışla, o da bence, sevgiden olsa gerek,
Farzet ki haber aldım, döneceksin diyerek,
Yollara çığlık-çığlık çıkmaz olur-muyum hiç.

Açmazlara girmişim farkında olamadım,
Gelenekler önüme set oldu adım-adım,
Sen gözümde tüterken kopsa kolum kanadım,
Töreleri örfleri yıkmaz olur-muyum hiç.

Mutluluğu tatmadım, senden ayrı, habersiz,
Sevinmek ne kelime, düşünmem bile yersiz,
Sık sık aldığım nefes kalıyorsa yetersiz,
Ben bu, sensiz hayattan, bıkmaz olur-muyum hiç.

Acıları kor-alev bir kurmaca planın
Tuzağına biz düştük bin-bir türlü yalanın,
Tanımış olsam eğer, bize gölge olanın,
Suratına yumruğu çakmaz olur-muyum hiç.

Sen ağlama kıyamam, kalbim kopar yerinden
Bir damlacık gözyaşın düşse kirpiklerinden,
Bilsem ki geleceksin; ölüm döşeklerinden
Duyarım da sesini, kalkmaz olur-muyum hiç

Ziya GÖKMENOĞLU
22 / Ekim / 2010