Kalkıyorum bıraktığın yerden
anılarımızdan!
Kalkıyorum açık denizlere
demirlediğim bu limandan.
Ne seninleyim aslında
ne de senden yoksun.
Adını hecelemekten konuşmayı unutuyorum.
Bılmem sensizliğin ötesinde nerede duruyurum.
Kalkıyorum sığındığım gölgeden
açığa varıyorum.
Adımlarım sıklaştıkça,
Ya sana vuruyorum,
Ya kendime çarpıyorum.
Yüreğime kalkıyorum,
Rüyamdan çıkıyorum,
Gerçeğe savrulurken;
Hayata varıyorum.
Kalkıyorum;
Dolunaya yüzümü vuruyorum,
Ardından;
Sabahı tutuyorum.
Bir ellerin eksik yine
Yüzüne, yüzümü sürüyorum.
Hep böyle kalkarken yerimden
Yine sana,
Hep sana,
kalkıyorum;
Aşkımızdan kalkıp,
Aşkımıza yatıyorum..
Kayıt Tarihi : 25.8.2005 21:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)