gidiyor
demsiz çaylarından içip yaşamın
gidiyor, sesin kanarken canımın içlerinde
tenha bir gülüş kopuyor dudaklarımdan
usulca
karanlığına şafağın
iklimsiz sabahlar doğuyor
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
