Kalkıp gitmeliyim artık
Eğrilip kenara atılmış kirman gibi
Tükenmiş bir roman gibi
Öyle uzak gitmeliyim
Varmayı murat ettiğim her şeyin uzağına
Ve şimdi
Yola çıkmalı artık, vaktidir
Saz benizli bir derviş, içimin çöllerinden
Yalınayak yürümeli
Şu yorgun gönlümü benim, paramparça gönlümü
Ardı sıra sürümeli
Gözlerimin taa içine bakarak
Elimi tutmalı ölüm, veremli elleriyle
Bahçemdeki son çiçek, ve takvimde son yaprak
Çürümeli
Ve çook uzaklarda bir kadın
Zehir zıkkım mısralarla seslenmeli şimdi bana
Bir ömür biriktirdiği yalnızlığını
Açık kalmış gözlerimin üstüne kürümeli
Varsın bir mızrap gibi titretsin zaman
Aşınmış tellerini kalbimin
Çekip gitmeliyim artık
Onca umut edip yanılmaların
Ve düşüp kalkmaların ardından
Kayıt Tarihi : 27.7.2009 13:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!