Kalkıp Gidiyorum Buradan

Ben farklıydım.
Farklı olduğum için yok sayıldım.
Bir cinsiyete hapsolmuş kadın ruhlu bir adamdım.
Beni bir kenara attılar ve ben orda kendi baharımı yarattım.
Kimsenin önemsemediği ücra köşelerde kendim olmayı başardım ve hayır, bunu annem için değil kendim için yaptım.

Bir gülü kuruturlar, güzelliği yok olunca çerçeveyle asarlar.
"Sevdik onu" derler ama yok ettiklerini unuturlar.
Benim kokum vardı anne, gül kokulum diye seversin sen de.
Benim kokumu çaldılar, dikenleri üstüme koyup aynı dikenlerle beni fırlatıp attılar.

Ben yeşermeyi başardım, güzel kokuları unutup yeni bir hayata başladım.
Geldim çıktım karşına, özgürce haykırdım.
Ve bir tokat patladı suratımda:
"Sensin benim hayal kırıklığım!"
Ağladım anne, gözlerimden seller aktı sanki, durduramadım.

Şimdi gidiyorum anne.
Senin geldik, gidiyoruz dediğin, aşık olduğun o yere.
Elimi tutmadığın için pişman olacağın günler bırakıyorum sana.
Dönüp bakıyorum bir aynaya, bir toprağa.