Kalk Koca Şark! Şiiri - Mesut Özünlü

Ey Somalili İmat
Kerküklü Murat
Dimyatlı Ferhat!
Dünya
Çoktan uyandı
Neredeyse
Üç asır oldu
İnsanlığın
Kıyam borusu çalalı

Sizse bin yıl oldu
Uykuya dalalı
Uyanın...
Kadınlara dokunmayın
Onlar zaten uyanıktır
Siz sadece uyutmayın…

Kalkın artık
Kafanızı gölgeleyen
Müreffeh hemhemeli
Palmiyelerle yemyeşil
Lebbek ağaçlarının
Altından...

Doğrulun!
Kendinize gelin
Şöyle bir silkinin
Kırın küflü zincirleri
Açın paslı beyinleri
Bırakın artık salaşlığı
Pinekleme ve emeklemeyi

Koşun, çalışın, didinin...
Duygularınıza değil
Aklınıza uyun
Canınızı değil
Çağınızı okuyun!

Ayrılığı bırakın
Barışa bakın...
Gönülleriniz bir
Fikirleriniz bin bir olsun
El ele verin
Bir şeyler yapın
Çuval taşıyın
Çay demleyin
Balık tutun
Şirket kurun

Boş boş oturup
Durmayın öyle
Uzun uzun
Biliyorum bilgisayarı
Yapamazsınız
Bari içini açın
Kurcalayın, bozun…
Hiç olmazsa
Hata yapın
Günah işleyin biraz
Servis yaparken
Bir bardak kırın mesela
Kızgın demiri döverken
Elinizi yakın

Kafanızı çalıştırın
Düşünün…
Bir felsefe geliştirin
Yanlış yapın
Kuşkulanın, tökezleyin
Yere düşün
İmanıma
Zarar verir diye
Korkmayın!
Cesur olun, risk alın
Bedel ödeyin biraz
Şayet tahribi olmasaydı
Olmazdı hiçbir mayın

Veya olmasaydı
Uçmak için
Daha önce ölenler
Hiç olur muydu bugün
Uçaklarla gidip gelenler

Dikenleri sevmemek
Güllere züldür
Hata ve günah
Bize ait
Doğal birer cüzdür
Hatalar düzelir
Günahlar silinir
İş yapanlar
Elbette hata yaparlar
Ama yapmayanlar
Sürekli hatayla
Yatıp kalkarlar

Koşturan
Zaman zaman hatalı
Ama boş duran
Her an
Hatayla ihatalıdır
Çünkü biri negatifin
Defterini dürmektedir
Diğeri ise sürekli
Zamanı öldürmektedir