Gönül Kalk Gidelim Şiiri - Zekeriya Özhan

Gönül kalk gidelim bizim ellere,
Dağlarına duman çökmüştür şimdi.
Dertli dertli dokunalım tellere,
Garipler boynunu bükmüştür şimdi.

Buralarda sözler ağyara kaldı,
Her yar dediğimden bir yara kaldı,
Artık mor çiçekler bahara kaldı,
Ağaçlar yaprağın dökmüştür şimdi.

Boş ver muradına erecekleri,
Köylerde görelim gel gerçekleri,
Yarmıştır toprağı güz çiçekleri,
Tozlu yol üstünde çıkmıştır şimdi.

Aşık Özhaniyim kulağım çınlar,
Sevgi bilmeyenler aşktan ne anlar,
Elleri kulağa attı çobanlar,
Yayla türküsünü çekmiştir şimdi.
Aşık Özhani