Kalk Gidelim Sevdiğim Helallinim Ben

UYAN SEVDİĞİM UYAN HELALLİNİN BEN

Evin yıkılsın kör kurşun
Düşün duruşun
Sevdiceğin var mı senin?

Evimizin önüne karanfil ektim.
Uyan sevdiğim uyan, zerdalinin ben.
A sürmelim sevdanı yıllarca çektim.
Hani derdin ya sen camgüzelinim ben.

Gençkız idim, giydiğim dalbasma fistan
Bir yiğidi sevmişim dillere destan.
Naz edişim, göz edişim yâre gastan.
Kapımızda açan o şeftalinim ben.

Karşı mahalleden gelir ağıt sesi.
Ölüm mü var yas mı var bu ne ezgisi?
Davul sustu saz sustu bu neyin nesi?
Uyan sevdiğim uyan bir delinim ben.

Bu dünyada sevenler sürmez demini.
Gelin atı sabırsız, gever gemini.
Böyle m(i) olur yiğidin andı, yemini.
Kalk gidelim sevdiğim helallinim ben.

Duvağımı takmıştım binbir heves ile.
Şerbetimi içtiler altın tas ile.
Soldurdular kınamı kara yas ile.
Gelin gidip, kız gelen bir gelinim ben.

Uyan sevdiğim uyan zerdalinim ben.
Hani derdin ya sen camgüzelinim ben.
Uyan sevdiğim uyan, helalinim ben.
Gelin gidip, kız dönen bir gelinim ben.

Mahmut Nazik 30 08 2011 Mersin

Gastan: Şakadan, kasten (Bozyazı, Dereköy ağzı)

Sanırım dokuz on yaşlarındaydım. Köyde bir düğün vardı. Birkaç çocuk hemen üstündeki bir evin damından kuş bakışı düğünü izliyorduk. Ortaya damadı oturtmuşlar davul zurna eşliğinde kınasını yakıyorlardı. Diğer yanda klarrnet çalıyor insanlar neşe içinde oynuyorlardı.
Birden yanımızda hırım hışım bir adam belirdi. Bir elinde bir kiloluk bir taş, diğer elinde parıl parıl parlayan bir alman çıplağı. Elindeki taşı fırlatmasıyla, bir de baktıkki damat yere serildi.
Titreyen ayağını, kesilmiş kurbanlık koyun gibi arkaya doğru atıyordu.
Sonrası yuğ, sonrası ağıt, sonrası gözyaşı…

Ne zaman ki bölünen bir düğün duysam, bu bu hazin anım gelir aklıma...
Evin yıkılsın kör kurşun,
Sevdiceğin var mı senin?