Kalk Gidelim Gönül Şiiri - Engin Topkan

Aynalara baktım gençliğim solmuş
Duvarda resmin saatler durmuş.
Hayat bana hepmi tuzak kurmuş
Kalk gidelim gönül ne kaldıki bu elde.

Bağrıma baykuşlar kargalar kondu.
Bülbüller gül dalında ötmez oldu.
Günlerim gecelerim ellemle doldu.
Kalk gidelim gönül ne kaldıki bu elde.

İnandım sevdim gönlümde candın.
Bir bakışınla gülüşüne işvene kandım.
Yüzüme gülerken kalbimi söküp aldın.
Kalk gidelim gönül ne kaldıki bu elde.

Geçti gençliğim mevsim hazana döndüm
Peşinde koşarken ateş idim köze döndüm.
Gözümde yaşlarım kurudu çöle döndüm
Kalk gidelim gönül ne kaldıki bu elde.

Sevdama çıkan yollar büklüm büklüm.
Yolları aştım sensin benim tek ülküm
Ne yapsam ne etsende sensin tek gülüm.
Kalk gidelim gönül ne kaldıki bu elde.

Gönül sarayımı yıktın mecnuna döndüm.
Gecelerime ay gibi doğarken şimdi söndün.
Resmine bakıpta içerken ayyaşa döndüm.
Kalk gidelim gönül ne kaldıki bu elde.

Hasretin buram buram yüreğim talan.
Gecelerim uykusuz gündüzlerim yalan.
Gönül bağımı yıktın yaktın etin duman.
Kalk gidelim gönül ne kaldıki bu elde.

Hasretin rüzgarları eserken bağrıma.
Beni düşürdün sensizliğime kahrıma
Ölürsem gelme mezarımın başına.
Kalk gidelim gönül başın sağolsun

engin topkan (11:19:00)