Kalk gilelim burdan gönül
kalk gidelim
ısrarcı olma, bir kerede beni dinle
hançer saplanmış kalbinin ortasına
ve kanın dökülmüş bir vefasız uğruna.
kalk gidelim burdan gonul
kalk gidelim.
ucuz can pazarı bura
paha biçilmez hiç bir sevda
açılmadan kapanmaz hiç bir yara
yar gelmez seni çıkarmadan dara
kalk gidelim buradan gönül
kalk gidelim
hayatın ceperi üstüne yıkılmadan
şah damarın yirtilmadan
carpik duzenin ve cikarlarin kurbani olmadan
kalk gidelim burdan gönül
kalk gidelim.
Gönül yorgundu artık gidiyordu
ama yar dur gitme gitme diye ağlıyordu
azrail beklemez azrail beklemez bunu bilmiyordu
azrail benim gibi sabır gostermiyordu
azrail beklemiyordu
günul gidiyordu, yar gitme diye haykırıyordu.
İnsanlar ölüyordu ve herkes susuyordu!
İnsanlar ölüyordu ve herkes alkışlıyordu!
İnsanlar ölüyordu ve herkes sessizdi!
İnsanlar ölmüyordu, ölduruluyordu.
İnsanlar öluyordu ve artık ölecek hiç bir şey kalmıyordu.
insanlık can kaybediyordu
taşlar canlanip insânlik için ağlıyordu.
Tarih; 08.02.2016
Kayıt Tarihi : 10.2.2016 19:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gönül durduğu yerde öldü

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!