Kucağına İlk Aldığında Ben, Kanatsız Bir Melektim..
Benim Yüreğime Sevgiyi, İnsanlığı Sen Ektin
Başıma Ne Geldiyse Ben, Senin Yokluğunda Çektim
Kalk Gel Sarıl Bana Annem, Dayanacak Gücüm Kalmadı
Yokluğunda Ben , Herkesi Senin Gibi Sandım
Canım Diyenleri Dost Bilip, Tatlı Dillerine Kandım
Yanlış İnsanlara Güvenip, Ateşlerde Yandım
Kalk Gel Sarıl Bana Annem, Tutunacak Dalım Kalmadı.
Varlığın Güven Verirdi, Gülüşün İse Ufkuma Doğan Güneş Kadar Aydınlık
Sözlerin Huzur Doluydu, Ellerin Ruhumu Okşayan Sıcaklık
Neredesin Anne; Nereden Çıktı Bu Dayanılmaz Ayrılık
Kalk Gel Sarıl Bana Annem, Yüreğimi Isıtacak Kimsem Kalmadı
Kayıt Tarihi : 9.1.2025 05:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Herkes aynı anda geceyi yaşar ama, Herkesin karanlığı farklıdır...!!!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!