Kalk da Gidelim Şiiri - Ehyet Dumlu

Kalk gidelim artık, zamanı geldi
Kalk gidelim, bizi ancak yolculuk paklar.
Kurtulalım bu feleğin derdinden
Kederinden, öfkesinden, zulmünden

Bir terzinin bir düğmeyi dikimi,
Geçti ömür derin bir ah çekimi,
Deli olsa çekmez bunun yükünü,
Gelen üryan, giden üryan
Elimiz boş, kalk da gidelim.

Eşin, dostun, arkadaşın hepsi aynı gemide
Bu yelkovan seni de götürür, ötekini de
Sırası geleni koymadı ki geride
Misafiriz; kırılmadan, kovulmadan kalk da gidelim.

Annen, baban, emmin, dayın nerede?
Nenen, deden, yedi ceddin hepsi orada,
Ne fark eder üç beş çocuk kalsa burada,
Geçen geçti, bir biz kaldık sırada
Adımız salada kalk da gidelim.

Zalim derler bu dünyanın adına,
Yüz yıl geçse doyamazsın tadına,
Süslü bir gelindir, maral sanırsın
Sen kendini onda kral sanırsın,
Sultan Süleyman’a kalmayan dünya,
Sana bana kalmaz kalk da gidelim.

Felek derler bu dünyanın bükümü,
Deli olsa giymez dünya kürkünü,
Gafil düştüm tutamadım yükümü,
Doğan üryan, ölen üryan
Elimiz boş, kalk Ehyet kalk,
Tabutuma bir omuz ver,
Kalk da gidelim…
28.12.2024 Ehyet DUMLU