Kalk Şiiri - Saliha Öcal

Ağlıyorum,duramıyorum kararlarımın arkasında
Araf zirvesinde sağım hayr,solum şer ileride.
Kayıplar yaşıyorum, uslanmıyorum olanlara.
Tamam deyip düşüyorum veyl derelerine.
Dağlar,taşlar,çayırlar...nedir engel bana ?

Ağlıyorum,gözyaşlarım görülmesin bakışımda.
Dağın zirvesine tırmanan dağcıydım başarıma
Bağladım ellerime kelepçe,ayaklarıma pranga
Emekleme değil,koşmak bitiş noktasına.
Aslıma dönmek ve ben olmak yarınlara.

Ağlıyorum, lütfen gelip silmeyin damlalarımı.
Bırakın acı versin, belki toparlar benliğimi.
Kaldırmayın,çamurlara gark bedenimi.
Kayıplar zehir saçıyor, izliyorum kendimi.
Sen dur,ben üzülürüm bu neyin felsefesi.

Ağlıyorum,ey ruhum kaldıracağım seni.
Düşsen geri, sakın gitme benden ileri.
Yine bekle beni ,tut darbe yediğim yeri.
Pansuman edelim,kan damlayan halimi.
Kalk düştüğün yerden unut bu serüveni.

27.11.2024 Van/Edremit