Kaliteli Yüzler Şiiri - Cuma Yüksel

‘’Bakamazsın öyle işte yüzüme,
çünkü; bakması için insanın bir yüzü olmalı önce…’’

Gururdu.
İhtirastı.
İhanetti.
Ve uykusuzluktu.

Derken,

sen maskeni yüzünden çıkarıp vestiyere koymayı,
unutmuşsun o gece,
her,
ne dense…

İşte biz de o gecenin sabahı karşılaşmıştık seninle,
ve o gün iki kere âşık olmuştum ben,
hem gerçek yüzüne, hem de gözükmeyen,
yüzsüzlüğüne…

biraz iştahsızlık,
biraz heyecan,
biraz korku,
biraz da şüphe…

Ve inan biraz,
az kaldı,
yaşadıklarımızı tarife.

Ama yine de,
nerde ikiyüzlü bir insan görsem,
hep seni hatırlıyorum…
Sana benzetiyorum.

Sonra da yok lan diyorum!

O öyle kaliteli bir ikiyüzlüydü ki,
kimse onun yüzüne su dökemezdi…