Aşk yoksa,
Anlamı hayatın hak getire.
En basit hali zamanın.
Rutin kalp atışları,
Sınırlı hayaller.
Aşk yoksa,
Gençlik geçip gider öylesine geçer.
Sevmek birini,
Hissetmek benliğinde bir başka beni.
Uğruna hayatlar keşfetmek.
Birini sevip,
Aramak mutluluğun saf halini.
Akla ziyan o gözler için,
Sorgularken aklını,
Birini sevmeyi öğrenmek.
Ölüm en gerçekse,
Sevmek, gerçeğin ötesi demek.
Önce masumiyeti kaybettik.
Sonra gençliğimizi…
Varlığımızın kuytularında
Ne bakışlar zayi ettik.
Sevda şarkıları,
Sözde ezgilere kurban verdik.
Tüm anlamını aşkın,
Romantik komedilere yükledik.
Nihayet;
Nasırlı gönüllerimizle,
Göz göre göre hiçlendik.
Artık biz de kaybedenlerdendik.
Dedim ya! Aşk yoksa,
Hüzünler sahte, arzular nafile.
Eğer aşk yoksa,
Hayatlar eksik, tebessümler beyhude.
Mantığın iradesiyle bir yere kadar.
Güzelliklerin ederi,
Bir gecelik konaklama bedeli sadece.
Bir yorumu olmaz.
Yaşananların ya da yaşanacakların feryadını
Aşkla nasiplenmeyen ruhlar duyamaz.
Aşk varsa,
İnsan olmanın derdinde
Oturur benim gibi şiir yazarsın.
Şarkıları hislerinle yaşarsın.
Aşk ile Allah’a dahi ulaşırsın.
Ama aşk yoksa,
Sevmelerin de derinliği yoktur.
Kaliteli yalnızlığında
Sahip olduklarınla yaşlanırken,
Aklında hep bir acaba!
Kimbilir? Belki bir gün anlarsın.
Kayıt Tarihi : 13.7.2023 11:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!