Kalırdı Şiiri - Bahattin Tonbul

Dediğin aşk ise, ey sevgili yar
Yaşarken gün senden ışık alırdı
Yerde secde edip, ağlanıyanın var
Herşey silinsede, ufkun kalırdı

Yalnızdı o siyah, gözlerde nuru
Çehrende umudu, sevdanda suru
Kaybolmaz tenininde, onunla kuru
Herşey silinsede, aşkın kalırdı

Ruhumu saracak, alevden gözler
Yanardağlar gibi, sevgiyi özler
Pervane olur aşk, tabiki izler
Herşey silinsede, sevdan kalırdı

Işık alsa tüm renk, yerde sürünse
Zamana katarak, gece görünse
Yardediğin güzel, cana bürünse
Herşey silinsede, hasret kalırdı

At göğsüme ateş, içim düzelsin
Yaşanmış dünyada, bana özelsin
Gece rüyalarda, gerçek güzelsin
Herşey silinsede, kokun kalırdı

Bahattin’in arar, yerde bulurdu
Senin için dünya, onun olurdu
Yattığın toprakta, hergün kalırdı
Mehtabın silinse, özün kalırdı
Bahattin Tonbul
24.3.2013