Kalır birgün Şiiri - İsa Yıldıran

Yigit insan saçına ak,
Gelmediyse gelir birgün.
Kolun, kasın, eller ayak,
Gücün çöker söner birgün.

Hatırla sen gençliğini,
Nasıl verdin yüreğini,
Ela gözlü sevdiğini,
Dönmediyse döner birgün.

Yaşadığın kutlu yeri,
Mevsimlerden kalmaz geri,
Gözlerinde olan feri,
Almadıysa alır birgün.

Binip gezdin nefis atı,
Kalmadı hiç doğu batı,
Kulakların hakikatı,
Duymadıysa duyar birgün.

Bir fırtına rüzgar eser,
Yiğitlikten kalmaz eser,
Yerle yeksan o şaheser,
Olmadıysa olur birgün.

Toprak, nefes yapımızı,
Etten çatan çatımızı,
Ecel bir gün kapımızı
Çalmadıysa çalar birgün.

Her gün olmaz bahtiyarlık,
Bir gün gelir ihtiyarlık,
Ölüm meleği denen varlık,
Bulmadıysa bulur birgün.

Olur mu hiç gül dikensiz,
Beden cansız, ruh bedensiz,
Bir gün gelir dünya sensiz
Kalmadıysa kalır birgün.

İSA YILDIRAN