Kalır Ameliyle Yalnızca İnsan

Yaratılmış şu âlem sarayında
Yeryüzünde seçkin halife insan
Verilmiş emrine bütün mevcûdât
Olmuş mahlûkata aziz bir sultan

Yazılır amel defterine her şey
Sorulur hesabı gelince zaman
O gün herkes alır defteri ele
Kurulur mahkeme-i kübra, mizan

Bazı gözler dehşetten dışa fırlar
Titrer korkudan ten, tutulur lisan
Baştan ayağa ter kaplar vücudu
Düşer can derdine kişiler o an

Getirilir kişi mahşer yerine
Kaynar kum gibi çok fazladır insan
Bakamaz kimse kimsenin yüzüne
Çünkü nefsiyle başbaşadır insan

Kalır ameliyle yüz yüze kişi
Düşer hemen can derdine o zaman
Kimsenin kimseye faydası olmaz
Kalır ameliyle yalnızca insan