Kalır Şiiri - Şefik Akboğa

İnsan yaşar şu dünyanın üstünde
Dünya insanların hep başüstünde
Kimse kendi değil binbir kostümde
Hayat biter, dünya aklında kalır

Yaradılış böyle etten kemikten
Dönüş hep Allah'a geç ya da erken
Son nefesi verip artık geçerken
Ruhun dünyaların altında kalır

Mazeretim yoktur, diyememki var
Hapsolmuş ruhumda nefsim isyankar
Üstünde gezdiğim, durduğum diyar
Hatırlamaz ama hatıra kalır

Uyanır bir vecd ile ruhum uykudan
Doğru yol sonunda bulunduğundan
Bir ömrün hesabı sorulduğundan
İyileşmek bile zamana kalır

Öznesi nesnesi belli alemin
Silinir yazısı dertli kalemin
Yeterki düzelsin istesin kalbin
Yürekten ettiğin dua'na kalır

Tükettiğin sensin, yaşantın yalan
Varmıdır dünyada bahtiyar kalan
Vakit tamam oldu tükendi zaman
Huzurda mahşere divana kalır