Kalır Şiiri - Kul Münzevi

Dediler söz uçardır
Ahvalini yaz kalır
Ben nefsime zulmettim
Sen ne etsen az kalır

Ecel sana kayıktır
Boynum çoktan eyiktir
Yoksan cennet soğuktur
Sen var isen yaz kalır

Nefsim beni tek görür
Tek başımayken bulur
Cennet bana çok gelir
Cehennem de az kalır

Uçmaktır neremizde
İlim var deremizde
Ben dalam aramızda
Belki biraz naz kalır

Ayaklarım yanımda
Ne engeller önümde
Sen var isen sonunda
Dere tepe düz kalır

Münzevi’yim sen de uç
Şu aşk şarabından iç
Söyle kim dostuna üç
Günden fazla küs kalır