Hepsi gelir geçer ömrün
Ne mal kalır ne mülk kalır
Bir bakarsın düşmüşsün
Ne ilk kalır ne son kalır.
Beyhude dolanırsın viran bağlarda
Gönlün harman yeri ovalarda
Sanırsın fırtına biçeceksin oralarda
Bir bakmışsın adın kalır.
Senki adını düşürmezsin dile
Ettiğini kar sayarsın bile bile
Bülbül ah eylemiş güle
Senden sonra hazan kalır..
Aklını sarmış kör karanlık öfke
Bir daha demeyeceksin ki keşke
Kendini atsan da sırça köşke
Elinde bir tutam can kalır..
Kayıt Tarihi : 17.5.2017 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!