Kalır Şiiri - Şuayip Odabaşı

Sular çekilir,
Balıklar gider,
Yosunlar kalır.
Çiçekler gider,
Yapraklar gider,
Ağaçlar kalır.

Ben gidersem,
Sen gidersen,
Birileri gelir üzülme.

Elinde bir buğday tanesi,
Yalnız kaldım sanma sakın.
Düştüğün yerde,
Başaklar dolusu tarlalar kalır.

Ben gidersem,
Sen gidersen,
Birileri gelir üzülme.

Önünde bir çocuk,
Elinde bir kalem.
Bir sen, bir çocuk.
Kalsan da sakın üzülme.
Çocuğun dilinde adın,
Senin gönlünde, çocuk kalır.

Ben gidersem,
Sen gidersen,
Birileri gelir üzülme.

Merhabayla, gülücükle, tebessümle.
Bu dünyada dostluklar kalır.

1995/YENİCE/ÇANAKKALE