Kalıplar Şiiri - Muhterem Aslan

İnsan niye bunalır
Niye nefesi kesilir
Boğazını sıkan da yok durup dururken
Biri üzerine mi abanır
Ki altında ezilir

İşçilik zaten bedava
Kalıp ustası olmuşuz
Örüyoruz kendi etrafımıza
Daraltıyoruz kendi kendimizi
Nasıl da yolunu bulmuşuz
Olmayan suyun içinde
Tutuyoruz nefesimizi

Kurtulmayı öğrenmek varken
Kalıplardan sonsuza dek
Yetmiyor çocuklarımıza da öğretiyoruz
Besteleye besteleye yazarken
Çocuklarımıza da söyletiyoruz

Adeta baba mesleği olmuş
Etrafımıza kalıp örmek
Sorgulayana rastlamak bile zor
Bırakın huzuru kapı aralığında görmek
Kapalı kapısına sırtını yaslamak bile zor

Söküp kurtulmak bunlardan
Doya doya nefes almak lazım
Doya doya gülmek ağlamak lazım
Açılmak sonsuzluğa kurtulup sınırlardan
Herkesin kurtulmasını sağlamak lazım