Kalıp Oturacak Yerin Bilem Yok

Yaşın gelmiş elli beşe altmışa
Kalıp oturacak yerin bilem yok
İnan bu dünyaya gelmişsin boşa
Gülüp eylenecek yârin bilem yok

Aylak-aylak gezmiş tembel kalmışsın
Gidip haylazlarla yoldaş olmuşsun
Yemiş içmiş oynamışsın gülmüşsün
Kalıp oturacak yerin bilem yok

Kahve köşeleri mekânın olmuş
Hep gezmişsin kaldırımlar yorulmuş
Senin akranların villalar kurmuş
Senin oturacak yerin bilem yok

Yoksa darıldın mı ÂŞIK SEFİLE
Anladığım kadar çekersin çile
Sonun düşünmedin sen bile-bile
Neden oğlun kızın karın bilem yok

27.11.2020
ÂŞIK SEFİL DURSUN ALABIYIK