düşünce kalıp değil
ezberleme; yanılırsın
insan kalıp değil
eğme, bükme; sen ezilirsin
bir taş bulur, atarsın
taş sen olur, baş yararsın
bir baş olur, bakarsın ki sen kanarsın
bir yol bulur gidersin
yolun biter, dönersin
bir yol olur, uzarsın
ucun olmaz, büyürsün
bir insan olursun
bakarsın ki insan görürsün
ya da görmezsin
içine bak ki dosdoğru
kendini göresin
yolun ışık varsa gidesin
karanlığı bekle ki geçsin gitsin
sen meşale tutana kadar
insan kalıp değil
ben değil
sen değil
yolun aydınlık; benim kapım
hoşgeldin!
Kayıt Tarihi : 19.8.2011 01:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meltem Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/19/kalip-4.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)