Sanki zamanıma pranga vurdun
Ne gündüzüm sensiz ne gecem sensiz
Bölündü uykular kırıldı düşler
Boşlukta yüzüyor rüyalar sensiz
Şimdi ellerin yastığım olmuş
Yorganım üstümü örtmüyor sensiz
Sokak lambaları ayazda kalmış
İçim ısınmıyor inan ki sensiz
Her şeyi yerli yerine koydum
Hayalle dolmuyor boşluğun sensiz
Beni ben yapan senmişsin meğer
Bunu da anladım kalınca sensiz
Kayıt Tarihi : 9.1.2007 16:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)