Meğerse;
Yırtık balonlar üfleyip durmuşum hep,
Dibi delik kuyulara akarmış
Çağlayanlar.
Kırıkmış dişlileri yargılarımın,
Boşa dönüp durmuş çarkı,
Bir dirhem kusur öğütemeden.
Gözler kör, kulaklar sağır,
Bağır bağır bağırıyormuşum meğer,
Sessizce sokulurken koynuna yalnızlığımın.
Yaşamın duvarlarına astığım
Bütün tablolarımın renkleri
Siyah beyazmış,
Şaşkınlığımın şeffaflığından görememişim.
Bir başıma yürüdüğüm yolların sonu da,
Hep sonsuz uçurumlara çıkıyormuş,
Bilememişim.
Ta ki,
Seni bilene kadar,
Meğerse ben;
Gerçek değilmişim…
Kayıt Tarihi : 27.5.2005 21:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Seni bilene kadar,
Meğerse ben;
Gerçek değilmişim...yaşam düşünceleri bazı noktalarda duruluyor ve kendi fotoğrafını çekiyorsun..güzeldi..tebrikler..atıl kesmen
Boşa dönüp durmuş çarkı,
Bir dirhem kusur öğütemeden. ***
çok etkileyici ve özenli bir seçim...
TÜM YORUMLAR (4)