kalenin ardında sevimli bir kamçı şaklamasıydı yüzümde yankılanan
ve hayatmıytdı bu bazen bir papatya çiçeği bazen bir kızılın tokadı
gibi varolan
soğuktu,kıştı.....
donuyorduk beraber yalnızlık kaldırımlarında
ve kimsesizliğimizi anlatamıyorduk veya anlatmak istemiyorduk
tüm olağan haliyle geçen yaşama
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta