kalenin ardında sevimli bir kamçı şaklamasıydı yüzümde yankılanan
ve hayatmıytdı bu bazen bir papatya çiçeği bazen bir kızılın tokadı
gibi varolan
soğuktu,kıştı.....
donuyorduk beraber yalnızlık kaldırımlarında
ve kimsesizliğimizi anlatamıyorduk veya anlatmak istemiyorduk
tüm olağan haliyle geçen yaşama
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta