Kalender Şiiri - İrfan Topçu

Selam sana kalender, kadim dostum.
Gece, ruyamda sordular,
Hatırladığım kadarıyla bir orta yerinde
Ruyamın derinliklerinde.
Herkes en iyi dost'unu anlatsın diye,
Neden bilmem,
Seni anlatmışım hep
Hani hastayken, kan lazımken,
Kendi ölümün pahasına,
Veda etmiştin kanının yarısına,
Oda gelmiş ruyamda aklıma.
Kalender...
Sonra cebindeki son kuruşunu verip bana
Bilmem taa neredeki evine,
Gecenin alaca karanlığında yaya gidişini,
Beni kurtarnak için kaç defalar,
Ben yaptım deyişini,
Beni dürümle beslerken,
Yavan ekmek yiyişini hatırlamışım.
Ve sen
Kiranı ödeyemediğin evinde
Eski paltonla sarmaş dolaş,
Titrerken zemheride...
Benim hamam sefalarım gelmiş aklıma.
Ya...kalender kadim dostum
Ben ne yapsam darılırsın diye,
Sen devam ettin inadına beni sevmeye.
Hele kendi başarılarını bana yamarken,
Ne keyif alırdın kalender,
Senin gülmen hoşuma gidiyor derdin her seferinde.
Ya ben,
Kalender kadim dostum ya ben.
Hele bir kuru aferin için, üç kuruşluk zubbelerden,
Seni aşağıldığıma,
Nasıl utanmışım ruyamda.
Kalender kadim dostum.,
Şimdi sabahtayım aynanın karşısında,
Keşke dili olsa söğse, ayna
Yada tükürse suratıma,
Yada o ruyayı görmeseydim,
Kalender,
Yada ben gönlünde ölmeseydim,
Yada senin gönlünü öldürmeseydim.,
Ahh bir bulsam seni,
Kimbilir hangi garip hanedesin,
Kim bilir hangi garibin kahrını çekmektesin.
Affet kalender kadim dostum AFFET.