Zamanla acıtmıyor canını yalnızlığın korkulukları.
Gitgide alışıyor insan kendine, bir başına yaşamaya.
Eskisi kadar sarsmıyor, yüreğin yanmıyor,
Bir tütüne, bir bardak çaya sarılıyor,
Her dumanda içine çekiyorsun hayallerini,
Yalnızlığınla karşılıklı dem sofrasında.
Her yudum çayda yalnızlığına içiyor,
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi