Kalender Şiiri - Nurettin Filinte

Muhabbet kuşumun adı, Kalender
Çenesi düşük, gevezenin biri
Karşısına kim çıkarsa küfreder
Küfürbazın tekidir kendileri

Akşam yorgun argın eve gelirim
Kalender kapıda beni karşılar
Koltuğuma yaslanır dinlenirim
Karşıma geçip küfretmeye başlar

Ne aptalımı kor ne şapşalımı
Beni bir güzel parlatıp kalaylar
Bir taraftan didikler saçlarımı
Bir taraftan küfürleri sıralar

O, benim psikoterapistimdir
Nasıl rahatlatacağını bilir
Sokaktan gelince sinirliyimdir
Küfretmeleri ilaç gibi gelir

Kalender bilmezdi böyle şeyleri
Ona küfretmesini ben öğrettim
Ağzı bozuk kuş yaptım Kalender'i
Böyle yaptığıma iyi de ettim