seni bütün dillerde anmalıydık
adını hıçkırınca bir yetim gül
ruhumuzun direği sızlamalıydı
ki kuşlar, bizi göç gibi duymalıydı
çiçeklerin cânını koklardın
sadrında evrenin kalbini dinlerdin
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta