Kalemözü Şiiri - Abdülkadir Bulut

Bir ye adıdır şimdi
Yalçı Dağı'nın oralarda
Kalemözü
Ve tüfek memesine benzer
Bir de yere düşürülmüş
Bir kırlangıç yuvasına

- kalemi bileli beri
Şiiri arkalar gördüm

Bir süyüm sudur aslında
Çıkarken toprağın içinden
Bir çocuk parmağı gibi
İnce buharlar bırakır
Gökyüzüne ve toprağa

- İslaklığı Kalemözü'nün
Şiire yol açar

Bu durumuyla Kalemözü
Yeni bir gelenek sayılır
O yüzden çocuklara çeker
Ve duyarlı oluşu bile
Azımsanmaz hiç oralarda
Türkülere de konu olmuşsa
Kurşuna çalan rengi

- Sevdası kuşlarınkine yakın
Ve mevsimine göredir

Yataklık etmiştir özgürlüğe
Kuşlara ilkyaz gelince
Ve ozanın elindeki kaleme
Gurbet bulmuştur boyuna
Çünkü yer yer adıdır
Kalemözü

- Yiğide saklı durur
Dağların toy olanları

Sessizlik eski bir töredir
Ayrılıklarla başlar ilkin
Gece de inmişse Kalemözü'ne
Kına günleri ansılanır
Elin ortasında kan
Gibi bir uygarlık

- Türküyle girilir geceye
Bir de şiirle

Bir yer adıdır Kalemözü
Anamur'un az ilerisinde
Güneşin ve umudun altında
Bir damar gibi vurur olur
Toprağın derisine

- Güzün getirdiği yağmura
Sabanla varılır

Ey suları taşıyan toprak
Omuzların senin ne yaman
Ve ne kadar da sarkık
Bir dişi şahan duruşunda
Ve avına ayarlı

- Kuşlar havalanınca
Gökyüzü eskiyebilir