Kalemler ecel teri döküyor
Topraktan devşirilen ellerimde
Öyle ürkütmüşler ki kalemleri
Mürekkep diye bağırıyor zavallılar
Halbuki eskiden
Kurşun kalemlerimiz vardı
Surları titreten
Gerçekleri söyleyen
Ve mürekkebe ihtiyaç duymayan
Kör bir bıçak bile yeterdi
Ucunu sivriltmeye
Sonra
Yaz yazabildiğince
Körelene kadar
Kalemi hisseden ellerimiz vardı
İşaret parmağımızın kirleri
Bir karartmaydı
Hain avcılara karşı
Hem kurşun kalemler
İnsancaydı
Hatalarımızı siler
Yeniden yazardık
Halbuki şimdi
Mürekkebin
Kirlettiği sayfalar
21. yüzyılın söndürdüğü
Ocaklar gibi
Çöpe atılıyor
Çöpe atılan her kağıtta
Bir dal kopuyor
Ormanlar ağlıyor
Kayıt Tarihi : 8.4.2007 18:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!