Kalemler kendisiyle savaşan şairlerin ellerinden tükendiler
Gecelerin yarenliğine sırdaş dikilen, açar vazifesinde
Bir ucu mızrak, diğeri sazdan zirveydiler
Tükürüğüyle yarınlara yol akıtan, us tellerini gevşetendiler
Yazdılar, çizdiler, karaladılar ki kırıldılar bazı
Lakin hiç gücenmediler...
Yeter ki vazifeleri emellerine vakıf olsundu, dilediler...
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta