Başladım yine yazmaya,
Kalemi bir kılıç gibi koydum kâğıdın üstüne.
Dağa taşa haykırdım adını,
Bulduğum her boşluğa senin adını yazdım.
İsimsiz nesnelere, her canlıya,
Bilumum her şeye senin adınla seslendim.
Çok çeşit sevdalardan geçtim de bir sende tutuklu kaldım.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta