Kalemle Hasbıhal Şiiri - Afet Kırat

Sus dedi hırsla kadın
Batsın tükenmez adın
İnatla güldü kalem
Dedi; dolmadı çilem.

Kurtulmak istiyorsan saçlarınla as beni
Ya da sulara gömüp kesiver nefesimi
Kurşunla defalarca o bastırsın sesimi
Bıraktırmaz kimseye bu bendeki albeni.

Sus dedi hırsla kadın
Kalmadı artık aydın
İnatla güldü kalem
Yıkılmaz benim kalem.

Kurtulmak istiyorsan gaddarca bir tuzak kur
Bağla beni kayaya orada dinamitle
Susacağım sanma hiç bekleyerek ümitle
En iyisi fırlatıp beni güneşte kavur.

Sus dedi hırsla kadın
Dolmadı mı miadın?
İnatla güldü kalem
Yaktı mı seni elem?

Kurtulmak istiyorsan gidip fesada bulaş
Belki ağır gelirim öksürtürüm bir süre
Doğsam beyaz kâğıtta hatta prematüre
Bulması kolay olur hemen onlara ulaş.

Sus dedi hırsla kadın
Olmadı mı muradın?
İnatla güldü kalem
Çatlasın bütün âlem!

Dün ben eğlendim ama üzüldü kuzucuklar
Onun için bu gün de kötü bir şiir yazdım
Umutları kırıldı sandılar düşeyazdım
Engellemem korkmayın şimdi yazın çocuklar…