Dışarıda kar yağıyor
Bir annenin göğsünden süzülen ak süt gibi
Bebek kokuyorsun istanbul
Koklayıp içime çeksem seni
❄❄❄
Bu aralar hayatıma iyi insanlar biriktiriyorum.
Yarın birgün lazım olur, biliyorum.
Bu dünya kötülüklere dolu.
İnsana, iyi insan da lazım.
Bazılarının aft tutmuş ağzı acı lafla dolu.
Kötülük, iyiliğin karşısında şaha kalkmış olsa da; felsefem iyilik oldu.
Dünyada türlü türlü kötülük varken bizim ümidimiz hâlâ iyilik güzellikten yana. Dünyada iyiler ve kötüler savaşı var diye kötülerin kazanmasına müsade mi edelim? Kötü güçlü değil; korkaktır.İyinin gücünden korktuğundan savaşır ve her imkânı kullanır.İyi ise merhametinden kaybeder
Kötüler kazansın diye öğrenilmiş çaresizlikle 'bize allah yeter' mi diyelim? Allah bize'ben yeterim siz kılınızı kıpırdatmayın'mı diyor yüce kelamında? Kötülere yol vermişiz yıllarca şimdi yollarına taş koyamıyoruz.Taşı kendi kafamıza kendimiz attık bu yolla.Şimdi zalim durur mu
Halsizim bu günlerde...
Bedenimin yalın hali, halsiz, bitkin ve uykusuz.
Ruhumun çekim hali anlamını yitirmiş dünya işlerinden bezgin bir halde.
Geceler zor geçiyor, bilginize...
Sancılı gecelerde tesbihin tanelerine sığınıyorum; bir bir Allah'ı anarak
Gidenlerden haber yok, soğuk topraklar örtmüş üzerini belli ki.
Çok kez kırıldı bu gönül.
Her bir yeri kırık, birbirine yapıştırılmış bir vazo gibi, birbirine tutunmuş tüm yaralarım.
Bir düşsem her bir parçam ayrı yere savrulur.
Toparlayan olmaz beni, biliyorum.
İçinde çiçekleri olan kırık eski bir vazoyum ben.
Bir yanım kal diyor, bir yanım git.
Sol yanım ağrıyor, sağ yanım sızı içinde.
Biraz uykuluyum, biraz da keyifsiz, yorgun ama aklım da bir yandan ilimde.
Her yanım iş, iş içinde.
Çözemiyorum bu işi
Cevabı zor bir bilmece
Gidesim var buralardan
Bu şehrin kucağından başka bir şehrin kucağına
Sever mi beni o şehir yoksa ben mi kaybolurum gizeminde
Bir yelkenliye binip açılsam okyanus ötesine
Gidesim var bu şehirden
Kaçışım kendimden kaçış üstüne
Kızgınlık, öfke geçicidir; fırtına sonrası dinginliği gibi.Her insan da bu böyledir.
En kötüsü kırgınlığı bitirememek.
Karşındakine olan öfken,meseleler ne ise bitmiştir,aradan yıllar geçer o gitmiştir ; ardında sende bir türlü bitmeyen,değişmeyen kırgın bir kalp bırakarak.
Yüreğimde iki sevda var benim
Biri yar biri İstanbul
Gönlüm varmaz onları birbirinden ayırmaya
Kelimeler kifayetsiz kalır içimdeki bu temaşayı anlatmaya
Sevgimiz nerede?
Hayallerimiz alınmış bizden
İdare edilen yaşamların
Şımartılmamış çocukları
Ve hiç büyümek istemeyen çocuklarıyız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!