Kalemin yettiği yerdeyim.

kalemin yettiği yerdeyim.
nefesin tükendiği.
gözün görmediği.
ellerimin tutmadığı.
ayaklarımın gidemediği yerdeyim.
bittim!
bittim
aşka ulaşmaya çalışırken,
yeşermeye çalışırken tohum.
tükendim!
tükendim
yaşadığım çaresizlik değilde,
sabrımın yetişemdigi yerdeyim.
ne yapacağım belirsiz.
emniyeti bozulmuş bir silahım,
ne yapacağım belli değil.
korkuyorum aşkı vurmaktan.
korkuyorum kendimi infilak etmekten.
susuyorum!
susuyorum
her şiirin başına gizledim seni.,
bul bula bilirsen artık beni.
seni sevdiğim yanımı.
üç hakkın ikisini boşa sıktık aşk yolunda,
buda sonuncusuydu sana harcandı.
ve bitti.
bitti !
sessiz sedasız keyifsiz,
çirkin acınası bir şekilde,
tükendi.
boşa çıktı kabuğundan sevda.
sustu dilim.
kapandı defterim.
artık bilme beni.
yürü git aşkın üstünden.
sen en çok gitmeyi bilirsin zaten,
sana en çok sevdiğini,gitmeyi ve bitirmeyi veriyorum.
git sevgili ne üç nokta kalsın ardından.
ne bir virgül.
bu son olsun.
bu aşkın sonunda konuşulacak her şey söylensin ve bitsin.
aşkı koy mezara ilk toprağını sen at,
gerisini ben hallederim.
sen git.
geride ölümün huzuru kalsın.
anı olarak bize yada bana.
ne garip değilmi bize en çok bu yakıştı.
üzülmek yada ağlamak için,
çok geç artık.